Dziób

Dziób ("nos") to podniesiona do góry przednia część narty lub deski do snowboardu.

Ślizg

Środkowa część narty znajdująca się pod wiązaniem (pod butem).

Pięta

Tył narty, deski do snowboardu czy wszelkiej innej deski tego typu.

Krawędź

Krawędź to metalowa cześć znajdująca się na obrzeżu ślizgu narty.
Umożliwia ona przyczepność deski na twardym śniegu. Ostrzenie (regularna konserwacja) pozwala na zachowanie ostrości.

Podeszwa

Jest to spodnia część narty i deski do snowboardu. Jest to część umożliwiająca jazdę na śniegu.
Część ta jest zazwyczaj rowkowana celem ułatwienia przepływu wody, jaka powstaje w wyniku topnienia śniegu w kontakcie z nartą.
Smarowanie polega na zastosowaniu – na zimno lub na gorąco – specjalnej parafiny, pozwalającej następnie ślizgom na lepszą jazdę.

Rdzeń

Znajduje się w samym sercu narty i odgrywa podstawową rolę, jeżeli chodzi o jej sztywność i solidność.

Snowboard

Snowboard to sport zimowy uprawiany na śniegu polegający na jeździe na desce (board) przymocowanej do stóp.
Sport ten pojawił się i rozwinął we Francji w latach 1970, i został wprowadzony do programu Igrzysk Olimpijskich w 1998 r.
W przeciwieństwie do nart, snowboard uprawia się z dwoma stopami przymocowanymi na jednej desce, co wymaga szczególnej techniki, aby odpowiednio ewoluować.

Wiązania pozwalają na przymocowanie buta narciarskiego do narty/deski snowboardowej.

Wiązania narciarskie

Wiązanie składa się z 2 części: tylna część umożliwia zablokowanie buta za pomocą pionowego nacisku, podczas gdy przednia część przytrzymuje czubek buta. Obie te części są wyposażone w system sprężynowy umożliwia odczepienie się narty w razie upadku.

Wiązania snowboardowe

Istnieje wiele systemów zależnie od uprawianych dyscyplin. Ale ogólnie biorąc polegają one na wyjątkowo mocnym przymocowaniu stopy na płasko, aby uzyskać maksymalny nacisk na krawędzie.

Linia boczna

Określa ją szerokość narty w trzech punktach, na które składają się dziób, ślizg i pięta.
Im bardziej linia jest wypukła, tym bardziej różnica między szerokościami dzioba i pięty jest większy i narta bardziej paraboliczna.

Promień skrętu

Jest to promień koła, jaki zakreśla krawędź narty, kiedy wykonuje się ścięty zakręt.
Promień ten stanowi ważną daną techniczną narty, ponieważ cechuje on jej zachowanie się przy zakrętach. Narta prosta posiada duży promień skrętu, co powoduje pewną trudność przy wchodzeniu w zakręty, ale zapewnia dużą stabilność na prostej linii.
W przeciwieństwie do niej narta paraboliczna o małym promieniu skrętu jest o wiele bardziej zwrotna, ale mniej stabilna na linii prostej.
Narta o zbyt dużym promieniu skrętu jest ciężka w manewrowaniu na stromym skoku: narta ta posiada sztywność opierającą się wyłącznie na dziobie i pięcie, podczas gdy ślizg nie dotyka śniegu. Promień skrętu zależy od długości narty i szerokości dzioba, ślizgu i pięty.

Flex

Flex oznacza twardość (elastyczność) narty lub deski do snowboardu w trzech głównych punktach: na dziobie, ślizgu i pięcie.
Mówiąc inaczej jest to stopień elastyczności sprzętu. Połączenia różnych elastyczności są równie liczne, co gamy i programy określone przez producentów.
Sprzęt narciarski powinien być elastyczny w przypadku wykonywania ewolucji, podczas gdy ich sztywność jest niezwykle istotna przy osiąganiu szybkości.